Maciej Jakubowiak gościem spotkania literackiego w Domu Utopii

Najpierw była Albina, która skończyła kilka klas w wiejskiej szkole, bo na więcej nie pozwolił jej ojciec. Po niej przyszła Hanka – pracowniczka biurowa kopalni (już z maturą), która w młodości była sportsmenką. Później pojawił się Maciek, absolwent dobrych studiów. Pozornie brzmi to jak modelowa historia awansu na tle XX wieku. Jednak przez kolejne strony tego autobiograficznego eseju przewija się niepokojące pytanie: czy to rzeczywiście był awans? Bo przecież żeby mówić o swoim lepszym życiu, trzeba założyć, że poprzednie było gorsze. A kiedy uznaje się, że wreszcie zostało się kimś, to zakłada się przy tym milcząco, że poprzednicy w sztafecie pokoleń byli nikim.

To tylko niektóre z pytań, które padną podczas spotkania z autorem, które w piątek, 19 kwietnia o godz. 18.00 w Domu Utopii poprowadzi Monika Ochędowska. Maciej Jakubowiak jest eseistą, redaktorem wicenaczelnym magazynu „Dwutygodnik”. Wydał książki „Ostatni ludzie. Wymyślanie końca świata” oraz „Nieuchronny plagiat”.

Motywem przewodnim cyklu herstorycznych spotkań literackich w Domu Utopii są bohaterki, prekursorki, kobiety zwykłe i niezwykłe, które inspirują i przecierają mało znane szlaki. Biorą w nim udział zarówno autorki i autorzy nowości wydawniczych, jak i osoby, z którymi rozmawiamy na temat nieco starszych książek.

Inaugurujące cykl spotkanie z Zofią Krawiec odbyło się 5 kwietnia. Jego głównym tematem był kulturowy powrót postaci wiedźmy – jej archetyp oraz współczesne realizacje.

W kolejnym spotkaniu z cyklu, zaplanowanym na 25 kwietnia, udział wezmą Katarzyna Kobylarczyk oraz Dominika Dzido. Wraz z prowadzącą dyskusję Pauliną Małochleb, autorki wspólnie opowiedzą o postaci Jadwigi Beaupré – lekarki, położniczki i pionierki tworzenia szkół rodzenia w Polsce. Podczas II wojny światowej była ona żołnierką Armii Krajowej i uczestniczką Powstania Warszawskiego. Jak współcześnie możemy odczytywać działalność Jadwigi Beaupré? Co jej zawdzięczamy? Czego możemy się od niej nauczyć? Punktem wyjścia do dyskusji będą książki „Dziewczęce sprawy” z 1966 roku (Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich) oraz „Macierzyństwo” z 1972 roku.