Teatr Przypadków Feralnych

Dawno dawno temu. Dziki Zachód. Letnie popołudnie w niewielkiej, spokojnej miejscowości. Właśnie w takiej scenerii po raz pierwszy spotykają się Ud i Nieud - kowboje, którzy stanowią więcej niż swoje przeciwieństwo. Ud to człowiek sukcesu, któremu udaje się wszystko. Przeżył wszystko, doświadczył wszystkiego, wszystko mu się znudziło i wszystko straciło sens - chyba, że w grę wchodzi perspektywa niepowodzenia. Nieudowi z kolei nie udaje się nic. Nic nie osiąga, niczego nie umie, w nic nie wierzy i nikt nie wierzy już w niego. Wciąż ma jednak nadzieję - i w tym miejscu zakończyć można opis pozytywnych aspektów jego egzystencji.

Spotykają się przypadkiem - w miejscu, które obaj wybrali w jednym celu - po to, aby popełnić samobójstwo. W momencie, gdy już zaraz nacisnąć mają spust rewolweru, na ich drodze staje pewna Dama, która zupełnie zmienia ich stosunek - do siebie wzajemnie, do planowanego unicestwienia i do dalszych aspiracji życiowych. Spektakl na podstawie dramatu "Letni dzień" autorstwa Sławomira Mrożka to komedia utrzymana w konwencji westernu teatralnego - a raczej zabawa stylistyczna, demaskująca możliwości i pułapki związane z estetyką Dzikiego Zachodu. Widzów czekają pojedynki i wyścigi konne, strzelaniny i napad na pociąg, a na dodatek wszystkiego dyskretna analiza przystawalności i nieprzystawalności odgrywanych przez każdego z nas ról społecznych - w tym przypadku kobiecych i męskich.

Bo czy kowboj mógłby być kobietą i w sposób typowo romantyczny zabiegać o względy Damy wyższej od niego o dwie głowy, nie będąc przy tym śmiesznym?...

UD - Natalia Pawlikowska
NIEUD - Joanna Maj
DAMA - Filip Maryniak

Reżyseria - Natalia Mazurkiewicz
Muzyka - Adam Goik
Scenografia - Sabina Kopińska
Reżyseria świateł - Jakub Tomica
Choreografia - Michał Orzyłowski

Na podstawie dramatu "Letni dzień" Sławomira Mrożka.
Licencję na wykorzystanie utworów wydało Stowarzyszenie Autorów ZAIKS.

Jeśli myślicie, że to spektakl - to to nie jest spektakl. Nie chcemy obracać wszystkiego w kreacje. Jesteśmy na scenie i opowiadamy o relacjach, a może po prostu o ich braku. O tym, że ludzie mijają się gdzieś na ulicach wielkiego miasta i czasem wpadają na siebie; rzadko kiedy widzą - chociaż przecież zdarzają się takie chwile - w hotelu o czwartej nad ranem, nad rzeką o czwartej popołudniu...

"Z poważaniem, Leonard Cohen" to spektakl muzyczny oparty o wczesne utwory muzyczne i liryczne poety. Minimalistyczna inscenizacja i wykonanie na żywo zupełnie nowych, kameralnych aranżacji utworów, takich jak: "Chelsea Hotel", "Słynny niebieski prochowiec" czy nieśmiertelne "Hallelujah", budują poetycki klimat pełen niedopowiedzeń i tęsknoty za obecnością kogoś - tej jednej, wyjątkowej osoby, która pojmie całą niespójność wewnętrzną i rozdarcie moralne konglomeratu przez każdego z nas określanego słowem: ja.

Obiecujemy Wam przede wszystkim zwierzenie - poczynione słowami i muzyką Leonarda Cohena. Liczymy, że uda nam się porozmawiać. Tak zwyczajnie. Pobyć odrobinę ze sobą. Zapomnieć, że przecież się nie znamy. Nie znamy się? A może minęliśmy się na ulicy, w hotelu lub nad rzeką? O czwartej nad ranem lub popołudniu? Zapraszamy.

L - Martyna Klimek
C - Marlena Chudzio / Alicja Kurowska
Skrzypce - Natalia Mazurkiewicz
Gitara - Michał Szafarski

Reżyseria: Natalia Mazurkiewicz i Michał Szafarski
Fotografia: Małgorzata Fatalska

To było dawno, nie bardzo pamiętam. Kraj dziwny i ludzie z pustymi oczami. Dzień wstawał w nocy, kładli się o świcie. Byłem tam i wszystko to widziałem. Widziałem świat jak gdyby obcy, lecz jakoś znajomy, świat alternatywny, gdzie miłość splotła się z żałobą, a żałoba ze śmiechem, śmiech zaś nie istniał wcale, czy na pewno chcecie słuchać?

Słuchajcie. Spektakl penetruje obszary z obszaru pośredniego. Zawieszeni gdzieś pomiędzy formą sceniczną i estradową zapraszamy Was w lunatyczną opowieść snutą piosenkami Nicka Cave"a, gdzie napotkacie postaci z najstraszliwszych koszmarów lub powitacie dawno nie widzianych obcych. Na scenie zabrzmią utwory takie jak m. in. "Red Right Hand", "Millhaven" oraz "Where the Wild Roses Grow" - wszystko w zupełnie nowych, klimatycznych aranżacjach. Odwiedźcie nas w naszym ciasnym, subiektywnym świecie, gdzie czterech aktorów, skrzypek i gitarzysta zabiorą Was gdzieś "pomiędzy" - w przestrzeń między ciszą a dźwiękiem. Wiecie, co tam jest? Nie wiecie? Zapraszamy.

Fragment recenzji Piotra Gaszczyńskiego dla portalu Teatr dla Wszystkich:
"Wszyscy aktorzy, zarówno ci wykonujący daną piosenkę, jak i ci, którzy są jej żywym tłem działają jak jeden dobrze naoliwiony mechanizm. Przy inscenizacji tego rodzaju twórczości łatwo popaść w kicz, banał, tanią prowokację. W tym przypadku czuć ducha Nicka Cave"a w powietrzu, niepowtarzalny klimat jaki tworzą jego utwory. Na kilka chwil mała scena w samym sercu Krakowa zamienia się w dziki, tajemniczy świat pełen niebezpieczeństw czyhających na każdym kroku. Nie trzeba wiele. Wystarczy zamknąć oczy i dać się zaprowadzić tam, gdzie rosną dzikie róże."

ONA - Martyna Klimek

ONA - Anna Kukla

ON - Jakub Mędrala

Prowadzący - Alicja Kurowska

Skrzypce - Natalia Mazurkiewicz

Gitara - Michał Januś

Reżyseria - Natalia Mazurkiewicz i Michał Szafarski

Na podstawie piosenek Nicka Cave"a.

Licencję na wykorzystanie utworów wydało Stowarzyszenie Autorów ZAIKS.