Teatr Przypadków Feralnych

Podobno wiara przenosi góry...

Każdy z nas w coś wierzy. Tylko w co tak naprawdę? W świecie, w którym jesteśmy ze wszystkich stron bombardowani informacjami, wystarczy chwila, aby rzesza ludzi w coś uwierzyła i poddała się tej wierze bez zastanowienia. Religie, polityczne obietnice, miejskie legendy, wspaniałe życiorysy, mity... Nauczyliśmy się odbierać świat bezkrytycznie, bo tak jest łatwiej. Nie weryfikujemy tego co widzimy i słyszymy, bo po co? Jak łatwo w ten sposób można zmanipulować człowieka, grupę ludzi, społeczeństwo. Jak łatwo narzucić mu określony sposób myślenia. Wszystko jest możliwe -- nawet Dzik z głową Batorego.

W "Nocy Cudów" każdy w coś wierzy. W magiczne zjawiska, w pieniądze, w miłość, w zaufanie. Każdy w tej wierze pokłada bezgraniczne zaufanie. Ślepo podąża za obranym celem, nie zważając na konsekwencje. Czy w tej w sztuce wszyscy ogłupieli? Czy może szukają swojego sposobu na życie?